“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร ถึงกล้าเอาผู้ชายขึ้นมาทำเรื่องบัดสีบนบ้านฉัน ไม่รู้หรือไงว่าแค่ฉันให้เธอขึ้นมาอยู่บนนี้ก็มันก็มากเกินพอแล้ว ได้สิทธิ์เหนือคนงานคนอื่นเข้าหน่อยก็ทำตัวตีตนเสมอนาย” 

“ถ้ามันลำบากใจพี่รันนัก ทำไมไม่ให้เอมไปอยู่ที่อื่นตั้งแต่แรกล่ะคะ พี่พักคนงานก็มีมากมายไม่ใช่เหรอ เกลียดนักแล้วให้เอมมาอยู่ที่นี่ทำไม” ประโยคหลังที่แทงใจทำให้ปลายเสียงของเธอเครือสั่น เสียแรงที่เธอห่วงเขาจนไม่เป็นอันทำอะไร นี่หรือผลตอบแทนที่เธอได้รับ 

“ให้เธอไปอยู่ที่อื่นจะได้อ่อยผู้ชายได้สะดวกสบายขึ้นงั้นสิ ไม่น่าเชื่อจริง ๆ เฌอเอมว่าเธอจะอาการหนักได้ถึงขนาดนี้” “เอมจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของเอม พี่รันไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะมาวิพากษ์วิจารณ์อะไรเอมเลยด้วยซ้ำ” 

“ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของเธอเลย ถ้าเธอไม่ได้อยู่ในฐานะที่ใครต่อใครยังเข้าใจว่าเป็นแฟนของนายรักอยู่ จะไปขึ้นสวรรค์ลงนรกกับผู้ชายคนไหนมันก็เรื่องของเธอ” 

“เอมไม่ได้อยู่ในฐานะแฟนของพี่รัก เราเลิกกันแล้ว”

“แล้วคนอื่นเขารู้เรื่องกับเธอด้วยหรือเปล่าเฌอเอม พ่อแม่ฉัน พ่อแม่เธอมีใครรับรู้เรื่องนี้บ้าง” 

“พี่รันไม่ต้องห่วง กลับไปเอมจะบอกเรื่องนี้ให้ทุกคนรับรู้ ต่อไปเอมจะทำอะไรพี่รันจะได้ไม่ต้องมาคอยเดือดร้อนเรื่องของเอม” 

“หึ อย่าลืมบอกสาเหตุด้วยล่ะ ว่าที่นายรักต้องเลิกกับเธอ มันเป็นเพราะเธอสำส่อนไม่เลือก” เน้นคำหนักลอดไรฟัน แววตาจับจ้องคนสำส่อนราวกับโกรธแค้นหนักหนา หากทว่าข้างไหนนั้นผิดหวังมากล้น เผี้ยะ ! 

“เอมเกลียดพี่รัน เอมเกลียดพี่รัน ได้ยินไหมว่าเอมเกลียดพี่รัน” กรีดร้องอย่างเจ็บใจตัวเองที่มันยังรู้สึกตรงข้ามกับสิ่งที่กำลังพูด 

หากหญิงสาวก็ไม่ทันคาดคิดว่าวาจาที่เปล่งออกมาเพื่อจะย้ำบอกตัวเองว่าให้เกลียด...เกลียดผู้ชายที่เกลียดเธอเข้าไส้ จะได้ไม่ต้องผิดหวังและเสียใจเพราะคำพูดเขาอีก กลับกลายเป็นถ้อยคำที่ยิ่งไปเพิ่มความเดือดดาลในหัวใจของคนเกรี้ยวโกรธ

“เกลียดฉันมากนักใช่ไหมเฌอเอม ดี๊”

---

ป้ายกำกับ : ในแววตา กิ่งเกสร วีรินทร์

419
399 บาท

---