| ตะกร้าสินค้าของคุณ |
|---|
| ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
| สินค้าขายดี |
|---|
You are the star of my heart / มณีจ
320 บาท
จีบนี้ที่รัก / Lazyfatcat / ใหม่ ทำ
260 บาท
เพราะเราคู่กัน เล่มพิเศษ+PopUp Stan
189 บาท
|
| เฟสบุ๊ค |
|---|
| อุ้มรักคุณอาที่รัก / ธเนศวร (สนพ.ธัญลักษณ์) / ใหม่ ส่งฟรี |
|---|
|
| รายละเอียดสินค้า |
|---|
|
#อุ้มรักคุณอาที่รัก
“เดี๋ยวคุณลุงสิงห์ขาลงไปเปิดประตูรถให้แม่รุ่งก่อนนะคะ สงสัยจะเปิดประตูรถไม่เป็นค่ะ ลุงสิงห์ขาเห็นแม่รุ่งขาของน้องรันยืนอยู่ตรงนั้นนานแล้ว เดี๋ยวคุณลุงสิงห์ขามานะคะ”
“แม่รุ่งเปิดเป็นค่ะ แต่สงสัยอยากให้คุณลุงสิงห์ขาไปเปิดให้ละมั้งคะ คุณลุงสิงห์ขาไปเปิดประตูรถให้แม่รุ่งขาของน้องรันเลยค่ะ คริๆๆ” พูดจบเด็กน้อยก็หัวเราะอย่างขบขันอีก
“ทำไมยังไม่ยอมขึ้นรถอีกล่ะรุ่ง” เสียงห้าวเรียกถามอยู่ใกล้ๆ ทำให้รุ่งระวีสะดุ้งตกใจ ไม่รู้ว่าเขามายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
“อุ๊ย!” สะดุ้งขยับตัวเลยเซปะทะร่างแกร่ง
สิงหราชตวัดลำแขนแข็งแรงรอบร่างนุ่มทันทีเช่นกัน แถมเขายังออกแรงดึงเล็กน้อยเพื่อให้ร่างนิ่มหอมกรุ่นของรุ่งระวีเบียดชิดเข้าหากายหนาของตัวเอง
“หรือว่าคิดจะเปลี่ยนใจ” คนถามยังคงยิ้มเจ้าเล่ห์
แต่รุ่งระวีนี่สิอยากทุบอกเขารัวๆ หากสิ่งที่ทำได้กลับเป็นเพียงแค่ร้องบอกให้เขาปล่อยเท่านั้นเอง
“ปล่อยรุ่งนะ”
“พูดเพราะๆ กับอาบ้างก็ได้นะรุ่ง ไม่ใช่พูดกันทีไรก็จ้องแต่จะทำเสียงแข็งใส่อาอยู่ร่ำไป อย่างนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน อาอายุเยอะกว่ารุ่งหลายปีอยู่นะ ความจริงรุ่งควรคะขากับอาด้วยซ้ำ”
“ปล่อยรุ่งสิ รุ่งจะได้ขึ้นรถ”
“อาพูดขนาดนี้แล้วยังยืนยันที่จะไม่พูดๆ เพราะๆ กับอาอีกหรือไง”
“ปล่อยรุ่งค่ะอาสิงห์” จำเป็นต้องพูดใหม่ทั้งที่ไม่เต็มใจเลยสักนิด เพราะถ้าไม่พูดแบบนี้ คนตัวโตก็คงไม่ปล่อยให้เธอได้ขึ้นรถสักที แต่ต่อให้ยอมขนาดนี้แล้วเขาก็ยังไม่วายยียวนกวนกลับมาอีกจนได้
“ถ้าอาไม่ปล่อยล่ะ”
“รุ่งจะเปลี่ยนใจ” รุ่งระวีคิดว่าการตอบออกไปอย่างนี้คงได้เปรียบ ที่ไหนได้เธอกลับต้องเป็นฝ่ายหงุดหงิดโมโหเจ็บใจเสียเอง
“ถ้าคิดว่าแน่จริงก็ทำเลยรุ่ง เปลี่ยนใจเลย”
“ได้ค่ะ น้อง...” รุ่งระวีขยับตัวดึงประตูรถให้เปิดออกแล้วตั้งท่าว่าจะเรียกลูกสาวให้ลงจากรถ
แต่ให้ตายสิ!...
ประตูรถกลับถูกผลักให้ปิดสนิทด้วยฝีมือของผู้ชายเจ้าเล่ห์ที่ยืนกอดรัดจนเธอแทบหายใจไม่ออกอยู่นี่
“อาจะไม่ให้รุ่งได้เจอลูกอีกเลย ถ้าไม่เชื่ออาก็ลองเลย รุ่งไม่ต้องไปกับอาก็ได้ แต่อาจะพาน้องรันไปอยู่กับอาที่ไร่”
“รุ่งไม่ยอมให้อาสิงห์เอาลูกของรุ่งไปนะคะ อาสิงห์จะทำอย่างนั้นกับรุ่งไม่ได้”
“ถ้าไม่อยากให้อาทำอย่างที่พูดรุ่งก็ไม่ควรดื้อกับอาสิ”
“แต่น้องรันเป็นลูกของรุ่งนะคะ ไม่ว่ารุ่งจะดื้อหรือไม่ดื้ออาสิงห์ก็ไม่มีสิทธิ์มาทำอย่างนี้กับรุ่ง รุ่งจะไปกับอาสิงห์หรือว่าไม่ไปมันเป็นสิทธิ์ของรุ่งนะคะ และอาสิงห์ก็ไม่มีสิทธิ์อะไรมายุ่งวุ่นวายกับลูกของรุ่งทั้งนั้น”
“ลูกรุ่งหรือลูกอา?”
“อาสิงห์!”
#รสรักเพื่อนพ่อ
“ปล่อยกี้นะคะอาเด” เสียงแข็งร้องสั่งให้อีกฝ่ายปล่อยหากเหมือนคำพูดแสดงความเกรี้ยวกราดของเธอเป็นเพียงแค่สายลมพัดแผ่ว เพราะนอกจากเขาจะไม่ปล่อยแล้วแดเนียลยังกำแน่นยิ่งกว่าเดิม
“เอ๊ะอาเด กี้บอกให้ปล่อยไงคะไม่ใช่บอกให้กำแรงๆ อ๊ะ...กี้เจ็บนะ” แม้จะร้องโอดโอยคนตัวโตก็หาได้สนใจประเด็นที่เธอร้องบอกสักนิด เขากลับตั้งคำถามใหม่ไปอีกทาง
“ตอบคำถามของอาหรือยัง”
“.............” กีรติท่าทางดื้อดึงเม้มปากจ้องตาเขา ไม่ยอมตอบ
“อาถามว่ากี้กำลังจะออกไปไหน นี่เย็นมากแล้วนะ จวนจะค่ำแล้วด้วย”
“กี้ต้องรายงานอาเดทุกอย่างเลยหรือยังไงคะ ทีอาเด...” กำลังจะจิกกัดเขาแต่ยังยั้งปากเอาไว้ทัน ทำไมจะต้องไปกัดเขาด้วยเขาจะไปไหนมาไหนไม่บอกใครมันก็เรื่องของเขาสิ เธอเป็นอะไรไปนะทำไมต้องรู้สึกว่าน้อยใจเขาด้วย เธอมันแค่คนอาศัย เขาเป็นเจ้าของบ้าน อย่าลืมข้อนี้เด็ดขาดกีรติ
“ทีอาทำไม?”
“..............”
“ว่าไงกี้ อาถามว่าเมื่อครู่ กี้กำลังจะว่า ว่าทีอาอะไร พูดออกมาค่ะ”
“กี้จะว่าอะไรมันก็เรื่องของกี้ ปล่อยกี้ด้วยค่ะอาเด เพื่อนกี้รอนานแล้วกี้เกรงใจเขา”
“ถ้ากี้ยังไม่ตอบคำถามของอา กี้ก็จะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้นแหละค่ะ”
“อย่ามาบังคับกี้นะคะ อาเดไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะมาคาดคั้นให้กี้ต้องตอบขนาดนี้”
“อาน่ะหรือที่ไม่มีสิทธิ์ พูดผิดพูดใหม่ได้นะกีรติเพราะอาคิดว่าอายิ่งกว่ามีสิทธิ์”
|
| สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
|---|
| ภาพสินค้า |
|---|
|
299 บาท
|