เพื่อนรักสองคนหลงทางในเหมืองแร่เก่า จู่ ๆ ตัวก็ลอยขึ้น แต่แทนที่จะชนเพดานอุโมงค์เหมืองแร่ กลับพุ่งออกจากภูเขาไฟ แล้วหล่นลงบนหาดทรายแห่งหนึ่ง ซึ่งเกลื่อนกลาดด้วยสิ่งของที่เรามักทำหาย อาทิ ร่ม พวงกุญแจ กระเป๋าเงิน หมวก ฯลฯ ทั้งคู่อยู่บน "เกาะแห่งเวลาที่เสียไป" ซึ่งเป็นที่อยู่ของคนและสัตว์ที่หลงทาง รวมทั้งสิ่งของที่เราทำหาย บนเกาะแห่งนั้นเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า เพราะเป็นเวลาที่คนขี้เกียจหรือกวีปล่อยทิ้งไปขณะหาแรงบันดาลใจ
บนเกาะนั้นมีทางกลับสู่โลก (เพราะเหตุนี้บางทีเราจึงพบคนหรือของที่หายไป) แต่ชีวิตบนเกาะแสนสบาย ไม่มีผู้ใหญ่คอยบอกให้ทำโน่นทำนี่ เด็กจำนวนมากจึงไม่ยอมกลับ แม้ว่าบนเกาะจะมีมนุษย์กินคนก็ตาม แต่สุดท้าย ด้วยเหตุผลสำคัญบางประการ เด็ก ๆ ผู้กล้าของเราบางคนยอมทิ้งเกาะกลับสู่โลกพร้อมกับภารกิจสำคัญ
|