ความรู้สึกดี ที่เคยมีให้กัน มันก็แค่อดีตห่วยๆ ที่เธอไม่อยากจำ ความห่างไกลทำให้เธอกับเขากลาย

เป็นคนแปลกหน้าต่อกัน

แน่ละ! นางสาวกามทพ คนนี้ไม่ใช่เด็กน้อยวัยรยมปลายคนเก่าที่จะหูเบา หลงผิดคิดว่าถ้อยคำ

เอาอกเอาใจของเขาคือของจริง

ปลอมมากค่ะ!

ต่อให้ หมอวีทัช กลับมาในชีวิตแล้วคิดว่าความดีนิดๆ หน่อยๆ จะทำให้เธออ่อนข้อต่อเขาน่ะหรือ

เลิกฝันไปได้เลย

คนใจอ่อนต้องไม่ใช่เธอ...เข้าใจตรงกันนะ

"ถอยไปสิ"

"พี่ชักโมโหจริงๆ แล้วนะครับเนี่ย"

"ฉันก็โมโห นี่ในสวนนะ คุณจะทำอะไร ไม่งั้นร้องจริงๆ ด้วย" มีความขู่กลับ แต่คนถูกไม่กลัวสักนิด

เกลียดในความหน้าตาฝรั่งและยิ้มมุมปาก

"ยังจะยิ้ม"

"โกรธพี่มากจริงๆ สินะ"

"อย่ามาแทนตัวเองว่าพี่"

"หรือว่าอยากเลื่อนขั้นเป็นอย่างอื่น"

"นิสัยเสีย" ลืมตัวเชิดหน้าใส่ทำให้หนของเราใกล้กันมาก แล้วเขาจงใจเลื่อนใบหน้าลงต่ำ ทำให

ปลายจมูกของเราชนกัน

"กล้าด่าพี่ด้วย"

"ฉันจะด่มากกว่านี้ ถ้าคุณหมอยังไม่ยอมปล่อย"

"คุเก่ง"

"ฉันไม่ใช่หมานะ"