เขา...ไม่คิดจะรัก แต่เมื่อเธอจะไป เขากลับไม่ยอมปล่อย เขาฉุดรั้ง ดึงเธอกลับมาในชีวิตอีกครั้ง พันธนาการเธอไว้ด้วยความรักในวันที่เธอไม่ต้องการ... "ปล่อยริน... รินจะไปให้ไกลจากคนใจร้ายอย่างคุณ" คำก็ปล่อย สองคำก็ไป ชวนให้หัวใจแกร่งเจ็บๆ คันๆ จนต้องกระชากร่างงามเข้ามาจูบหนักๆ ก่อนจะผละออก ดวงตากลมโตเบิกกว้าง มองหน้าคนที่กระทำการอุกอาจอย่างคาดไม่ถึง "คนเลว! มีสิทธิ์อะไรมาจูบริน!" ถลึงตามองอย่างกรุ่นโกรธ อยากจะปรี่เข้าไปข่วนหน้าหล่อๆ ให้ได้แผล และประโยคต่อมาของเขาก็ทำเอาเธออยากข่วนหน้าเขาจริงๆ "สิทธิ์ความเป็นผัวเธอ..." "เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว ใบหย่ารินก็เซ็นวางไว้..." "ดารินทร์..." เสียงหนักเอ่ยแทรกขึ้นทันควัน นัยน์ตาสีมรกตวามวาวอย่างน่ากลัว "..." "ใครบอกว่าฉันจะหย่ากับเธอ..."
|