หวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม เล่ม 3

ในที่สุดเฉียวเจาก็ได้เข้าร่วมชุมนุมฟู่ซาน
แผนการที่จะมีที่ยืนในหมู่สตรีและจะได้พบพี่ชายเร็วขึ้นนับว่าสำเร็จไปขั้นหนึ่งแล้ว

ทว่าสิ่งที่นางพบในคราแรกที่ได้เข้าชุมนุมมิใช่เพียงถูกกลั่นแกล้งกีดกัน
แต่ยังมีการเห็นคนวางยาพิษกัน และต้องถูกกระทำจนเลือดตกยางออก
การวางยาพิษกันนั้นยังพอทำเนา เพราะมิใช่กับตัวนางโดยตรง
แต่ต้องถูกกระทำจนเลือดตกยางออกนั้นเกิดกับนางอย่างแท้จริง
เฉียวเจายอมถูกท้าทายเป็นเป้าธนูให้กับบุตรสาวของเจียงถัง
ทั้งๆ ที่นางกลัวสิ่งที่เรียกว่า ‘ธนู’ มากกว่าใครหน้าไหน
แต่การเดิมพันครานี้เป็นเช่นนี้ นางจึงต้องกลั้นใจยอมรับ
ทว่าที่น่ากลัวเสียยิ่งกว่าธนูก็คือจิตใจและความหลงใหลของคน
การที่นางได้รู้ว่าเจียงหย่วนเฉาชมชอบนางนั้นมิได้นำพามาซึ่งความปีติยินดีแต่อย่างใด
ปัญหาของนางมีเซ่าหมิงยวนเป็นจอมชักนำมาอยู่แล้ว
อย่ามีเจียงหย่วนเฉาช่วยนำพามาเพิ่มได้หรือไม่ ขอทีเถิด!


 

หวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนงาม เล่ม 4

ความผูกพันนั้นคือบ่อเกิดแห่งทุกข์โดยแท้หาก
ไม่มีความผูกพัน คนรอบตัวนางมากเท่าใดที่จะไม่ต้องทุกข์
อย่างอู๋เหมยซือไท่ที่รักท่านปู่ อย่างเจียงหย่วนเฉาที่ปักใจในตัวนาง
หรืออย่างเซ่าหมิงยวนเอง ก็เพราะยึดติดกับความรู้สึกผิดต่อนางมากเกินไปจึงทุกข์ยิ่ง

แต่นอกจากความผูกพัน ก็ยังมีความเกลียดชังที่ชวนให้เป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์ด้วย
เป็นต้นว่าเหมาซื่อที่ทำร้ายพี่ชายของนาง หรือเสิ่นซื่อที่ว่าร้ายบุตรชายซ้ำๆ
แม้กระทั่งเซ่าซียวนที่รังเกียจพี่ชายว่าใจร้ายกับเฉียวเจาก็ยังเป็นความเกลียดชังเลย
ทว่าระหว่างเฉียวเจาไม่มีทั้งความผูกพันและความเกลียดชังต่อเซ่าหมิงยวน
แต่ชีวิตใหม่ของนางนี้กลับเกาะติดกับเขาจนแยกไม่ออกเสียแล้ว
ขณะคนนอกมองเข้ามายังเห็นว่านางกับเขาตัวติดกัน
สวรรค์ อยากแยกจากใครเหตุใดจึงผลักไสเขาเข้ามาใกล้นางเช่นนี้
ถึงกับต้องมอบจุมพิตแรกทั้งที่ไม่ได้คิดรักเลยหรือนี่
ใช่ว่าสวรรค์จะโหดร้ายกับนางอีกคราแล้วหรือไม่