ภูฉายเคยแน่ใจว่าตัวเองจัดการปัญหาได้ทุกอย่าง ปัญหาของคีรีเขาก็คอยช่วย ปัญหาของพราวฟ้าเขาก็คอยแก้ แต่พอถึงคราวตัวเองมีปัญหา ภูฉายกลับทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ทำได้แค่มองคนที่รักเสียใจซ้ำๆ จากการถูกครอบครัวทำร้าย จนถึงวันที่เธอเลือกจากไปเพื่อเยียวยาหัวใจอันบอบช้ำ ภูฉายก็ทำได้แค่ปักหลักรออยู่ที่ ‘ตะวันรอน’ ความฝันสูงสุดของแพรวรุ่งคืออยากให้คนเป็นพ่อรัก จึงทนยอมทุกอย่าง ฝืนทำทุกอย่างเพื่อให้พ่อพอใจ หากความจริงบางอย่างก็ทำให้รู้ว่าฝันนั้นไม่มีทางเป็นจริง แต่ยิ่งหนีห่างไปรักษาแผลใจ ก็ยิ่งทำให้รู้ว่าใครกันแน่ที่สำคัญ ใครที่อยู่เคียงข้างเธอเสมอ เป็นคนที่เธอทั้งรักและผูกพัน และความฝันของเธอต่อจากนี้ คือการได้อยู่กับเขาที่ ‘ตะวันรอน’
|