ตะกร้าสินค้าของคุณ |
---|
ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
สินค้าขายดี |
---|
สยบรักคนพาล / วิลัลลา / สนพ.ทัช / ใ
210
168 บาท
เธอคือของขวัญ / ส้มผัก/ใหม่ (สถาพร) 350 262 บาท ปองขวัญ ฉบับปรับปรุง (เพิ่มตอนพิเศษ 350 บาท |
เฟสบุ๊ค |
---|
ตัวแทนแสนหวาน / นิราอร / ใหม่ ทำมือ ส่งฟรี |
---|
|
รายละเอียดสินค้า |
---|
นวิศาถอยหลังกรูด มองเขาก่อนจะหลุบตามองมือข้างที่ตบเขาแล้วดึงมือข้างนั้นไปซ่อนข้างหลังด้วยความตกใจตัวเองและเสียใจที่ทำแบบนั้นลงไปเช่นกัน “เอ่อ ขะ...ขอโทษค่ะ” ธาวินยกมือขึ้นลูบแก้มข้างที่ถูกตบเต็มแรง ก่อนจะผ่อนลมหายใจยาว ขณะสบตาคนตัวบางแต่มือหนักมากตรงหน้าอย่างนึกอ่อนใจ “ไม่เป็นไร หายกัน” คำตอบของเขาทำให้หญิงสาวอึ้งเป็นครั้งที่เท่าไรก็ไม่รู้ “หายกัน...หมายความว่าไง” เป็นหญิงสาวเองที่ต้องถามเขาให้แน่ใจ “ก็พี่จูบน้ำ น้ำก็ตบพี่คืน ก็หายกัน” คำตอบที่ได้รับทำให้หญิงสาวเชิดหน้าขึ้นอย่างโกรธกรุ่น มันจะหายกันได้ไง... “หรือน้ำจะจูบพี่กลับล่ะ แบบนั้นก็ได้นะ พี่ยินดี” เขายิ้มกว้าง แม้ยังชาที่แก้มข้างถูกตบ นวิศาตาคว่ำ ยกมือทำท่าตบอีกครั้ง แต่คนตัวโตกลับยิ้มอ่อนอย่างยอมจำนน “พี่ขอโทษ ถ้าทำน้ำตกใจ พี่ไม่คิดว่าน้ำจะขวัญอ่อนจนเป็นลม” นวิศาอับอายมากเมื่อเขาตอกย้ำมาแบบนั้น เพราะหล่อนเองก็ไม่คิดว่าตนเองจะเป็นลมเช่นกัน อะไรกันแค่ถูกจูบนิดเดียวถึงกับเป็นลมเลย บ้าบอมาก! ธาวินกลั้นยิ้มจนปวดแก้มเมื่อเห็นหญิงสาวหน้าดำหน้าแดงเขินหนักมาก ในขณะเดียวกันก็คงจะโกรธเขาไม่น้อยหรอก |
สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
---|