“อ้อ ! อายว่างั้นที่มีผัวเป็นโจร เสียใจด้วยนะทูนหัวยังไงผัวโจรคนนี้ก็ไม่มีวันปล่อยให้เมียสวยๆ อย่างนี้หนีไปจากอกแน่นอนที่รัก” คำว่าที่รักลายเสือจงใจลากเสียงยาวยั่วอารมณ์คนตัวเล็ก “กรี๊ดดดดด ใครเป็นเมียแก ไอ้โจรบ้ากาม ไอ้โจรเถื่อน ไอ้โจรไม่มีจรรยาบรรณ” “จุ๊ จุ๊ จุ๊ ไม่เอาไม่พูดเมียจ๋า” ลายเสือส่ายศรีษะไปมาอย่างช้าๆ “ผัวขอแก้ข้อกล่าวหาของเมียหน่อยได้ไหม ไอ้โจรบ้า ไอ้โจรเถื่อน ผัวยอมรับทุกข้อกล่าวหา แต่ไอ้โจรไม่มีจรรยาบรรณนี่ ผัวขอเถียงหน่อย เพราะว่าผัวคนนี้มีครบเลยไอ้จรรยาบรรณโจรเนี่ย ไม่ว่าจะเป็น ปล้น ฆ่า ข่มขืน โดยเฉพาะข่มขืนเมียสาวๆ นี่ผัวช๊อบชอบ” “กรี๊ดดดดด ไอ้บ้า... ฉันเกลียดแก ใครเป็นเมียแก” นาราภัทรกระทืบเท้าเร่าๆ โมโหเมื่อทำอะไรเขาไม่ได้ จะว่าเธอไม่รู้จักคุณคนที่เขาอุตส่าห์ไปช่วยก็ยอม ใครไม่เจออย่างเธอไม่มีวันเข้าใจหรอก “พูดกับผัวให้มันเพราะๆ หน่อยคนสวย เดี๋ยวจะหาว่าผัวคนนี้ไม่เตือน!” สันกรามเข้มบดเข้าหากันด้วยความโกรธ เขารึอุตส่าห์เป็นห่วง กลัวว่าเธอจะเป็นอันตราย กลัวไปสารพัด แต่นี่อะไรพอมีเรี่ยวแรงขึ้นมาหน่อยก็มาเต้นเหย็งๆ ใส่เขา กล่าวหาว่าเขาเป็นโจรร้ายมั่ง โจรเถื่อนมั่ง หากเขาเป็นจริงดังว่า เธอคงไม่ได้มาเต้นแร้งเต้นกาอยู่ตรงนี้แน่ เขาเชื่อได้เลยว่าพวกมันไม่ปล่อยเธอไว้อย่างนี้แน่ ความโกรธทำให้ใบหน้าเข้มที่เต็มไปด้วยเครารกเปลี่ยนสี ดวงตาสีสนิมเข้มขึ้นกว่าเดิม สายตาแบบนี้ถ้าเป็นชาวเกาะมืดย่อมรู้ว่ามันหมายถึงอะไร หากแต่ด้วยความโกรธ โมโห ทำให้นาราภัทรไม่สังเกตเห็น หากเธอได้เห็นเธอจะไม่มีวันยั่วยุเขาอย่างเด็ดขาด
|