เมื่อภรรยากับลูกสาวเสียชีวิตไปเพราะความประมาทของผู้หญิงคนหนึ่ง ‘แทนธีรา‘ มีเหตุผลพอที่จะเข้าใจว่ามันคืออุบัติเหตุ แต่สิ่งเดียวที่ทำให้เขาเลิกคิดถึงเหตุผล นั่นคือการที่คู่กรณีบิดเบือนคดีและไม่ยอมสำนึกผิด ในเมื่อกฎหมายไม่อาจเอาโทษคนผิดได้ เขาก็จะตั้งตนเป็นมัจจุราช...เพื่อตัดสินโทษแก่เธอเอง! "หน้าตัวเมีย!" หญิงสาวพุ่งเข้าตบตีเขา แต่ถูกรวบตัวขึ้นพาดบ่าอย่างง่ายดาย "หน้าตัวเมียแต่ก็ได้ชื่อว่าเป็นผัวเธอเชียวนะแม่ผู้ดีตีนแดง เสียเวลามาพอแล้ว ขึ้นห้องกันดีกว่า คนดีอย่างเธอยังต้องเกลือกกลั้วกับคนเลวอย่างฉันไปอีกนาน...รู้มั้ยว่าฉันคิดถึงผิวสวยๆกับแก้มหอมๆของเธอแค่ไหน" ท้ายประโยคแทนธีราจงใจพูดซ้ำกับตอนที่โทรศัพท์ไปก่อกวนเธอครั้งล่าสุด กุลธารินทร์กรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง แม้จะดิ้นรนสุดแรงแต่ชายหนุ่มก็ยังพาเธอขึ้นสู่ห้องนอนชั้นบนได้อย่างง่ายดาย เขาโยนร่างบอบบางในชุดแต่งงานลงบนเตียง แล้วปล่อยให้เธอพลิกตัวหนีลงไปยืนอยู่อีกฝั่ง มันคงไม่เสียเวลานักหากเธอต้องการเล่นเกมวิ่งไล่จับ เพราะถึงยังไงเขาก็ต้องเป็นฝ่ายชนะอยู่ดี "ปล่อยฉันไปเถอะนะ แค่นี้ชีวิตฉันก็ย่อยยับแล้ว ฉันสัญญาว่าจะเอาไม่ผิดคุณ ฉันจะไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วไม่กลับมาให้คุณเห็นหน้าอีก นะ...ปล่อยฉันไปเถอะ อย่าทำอะไรฉันอีกเลย" กุลธารินทร์คิดว่าไม้แข็งคงใช้ไม่ได้ผล เธอจึงเปลี่ยนมาอ้อนวอนขอร้องเขาแทน "อย่ามาใช้ไม้นี้เลยกุลธารินทร์ มันไม่ได้ผลหรอก" ชายหนุ่มตวัดเข็มขัดในมือไปมา ก่อนจะอาศัยจังหวะที่อีกฝ่ายมัวแต่คิดหาคำพูดมาต่อรอง รีบกระโจนขึ้นเตียงเพื่อพุ่งเข้าหาเธอ สายตาของเขานิ่งเฉย ไม่ดูหื่นกามเหมือนตัวร้ายในละคร แต่อีกไม่นานเธอจะได้รู้ว่าเขาร้ายกาจได้มากแค่ไหน ชายหนุ่มกระตุกยิ้มเย็น...ไม่มีเหตุผลที่ต้องเป็นสุภาพบุรุษกับคนที่ทำให้ลูกเมียเขาต้องตาย!
|