"เมียไม้ประดับ" คือชื่อที่เขาใช้เรียกเธอ ชีวิตของปรางค์แก้วเหมือนดังต้องคำสาปจากสวรรค์ ครั้งหนึ่งเธอเคยถูกเขาทิ้งไปกลางงานหมั้นแต่เมื่อเธอกลับมาพบกับวาคาสะอีกครั้งเขากลับตกปากรับคำแต่งงานกับเธอง่ายๆ ทั้งที่ตัวเขามีผู้หญิงอื่นอยู่แล้วและมีสัญญาบางอย่างกับเธอคนนั้น "คุณช่วยผู้หญิงคนหนึ่งจากความโหดร้ายของโชคชะตา คุณคือเจ้าชีวิตของฉัน"มายาบอกกับวาคาสะทั้งน้ำตา "คุณมีสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้น ทั้งที่เขาเป็นคนรักของน้องชายคุณ" ปรางค์แก้วมองสามีน้ำตาร่วงพรู "พวกคุณมันก็เลวทั้งคู่" เธอตะโกนใส่หน้าเขา วาคาสะหันมาแล้วกระชากเธอเข้าหาร่างสูง "เธอมันก็แค่เมียไม้ประดับ แต่กับมายาคือความรัก ผู้หญิงอย่างเธอไม่ได้เศษเสี้ยวของความรู้สึก ที่ฉันมีให้มายาหรอก" เขาบอกแล้วผลักร่างบางล้มบนเตียงทันที "แล้วคุณจะเจอยิ่งกว่าคำว่าเสียใจ" เธอใช้สองแขนพยุงกายขึ้นมองเขาด้วยความแค้นเคืองวาคาสะยิ้มเย็น
|