กวิน รักแรกของเขาโชติช่วงสว่างไสว ร้อนแรง รัก...อย่างคนที่มองแต่ข้างหน้ามิได้เหลียวแลไปสู่เบื้องหลัง หากเมื่อเวลาผ่านไป เขาจึงได้เรียนรู้ว่า รักแท้และรักเทียมมีค่าแตกต่างกันอย่างไร วันนี้ รักของกวินเหลือเพียงความมั่นคงแน่นหนัก รัก...อย่างพร้อมที่จะหวงแหนปกป้อง มิใช่รักเพื่อที่จะได้ครอบครองเป็นเจ้าของเช่นวันเก่า รัก...อย่างที่เรียกได้ว่า แค่ได้รักก็เป็นสุขใจ บราลี ถ้านี่คือความห่วงใย ใส่ใจ เช่นที่คนในบ้านมีให้แก่กัน บราลีก็รู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่วิเศษสุดแล้วสำหรับเด็กบ้านแตกสาแหรกขาดอย่างหล่อน ความรักของกวินมิใช่แค่เติมเต็มใจให้แก่ตนัยเท่านั้น แต่มันย้อนกลับมาเติมเต็มใจให้หล่อนด้วย บราลีถามตัวเองเสียงดัง แล้วถ้า...หล่อนจะรู้สึกดีกับความรักของกวินล่ะ จะผิดไหม?
|