เมื่อความรักฝังใจเธอ "ปราณนภา" ยินดีแลกทุกอย่างเพื่อให้ได้มาครอบครอง แต่สำหรับเขา "ภัทรคีรินทร์" ยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการมาครอบครองเช่นกัน เมื่อเธอรักเค้าหมดหัวใจ แต่เค้ากลับจำเธอไม่ได้ สำหรับปราณนภาความรักเปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง แต่ภัทรคีรินทร์ความรู้สึกที่คุ้นเคยแต่จำไม่ได้แปรเปลี่ยนเป็นความรัก แต่กว่าทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ อาจจะสายไปแล้วก็ได้สำหรับคนสองคน "บอกเขาไปสิว่าคุณคือเมียผม" ชายหนุ่มเอ่ยอย่างหึงหวงและโกรธเกรี้ยว "หยุดเดี๋ยวนี้นะคุณคริน!!! สำหรับฉันถ้าจะเป็นเมียใครคนนั้นต้องได้ทั้งตัวและหัวใจของฉันไปด้วย แต่สำหรับคุณฉันขอยอมเป็นแค่นางบำเรอ" ปราณนภาสวนกลับไปอย่างไม่ใยดีทั้งๆที่ความจริงเธอเองก็เจ็บเจียนตาย แต่ในความเจ็บปวดก็แอบมีความอบอุ่นลึกๆที่เค้าเรียกเธอว่าเมีย "ปลาย..." เสียงครางต่ำ ความหึงหวงและความโกรธแปรเปลี่ยนเป็นความกลัว ชายหนุ่มจำต้องยอมรับกับตนเอง 'เขากลัวที่จะเสียเธอไป'
|