ท่ามกลางม่านทรายสีกุหลาบ ใครๆ ต่างพากันอิจฉาวิณดาที่ได้แต่งงานกับมหาเศรษฐีหนุ่มรูปหล่ออย่างภีมวัต
แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่า ภายใต้เสน่ห์ที่เต็มเปี่ยมของเขา ซ่อนความร้ายกาจอะไรเอาไว้
“คุณก็ไม่ต่างอะไรจากสัตว์ป่า คุณมันไม่ใช่คน!” น้ำเสียงหวานหากแฝงแววเจ็บปวดล้ำลึกประกาศกร้าว
“ผมมั่นใจว่าความเป็นคนของผมยังเท่าเดิมแน่ แต่ถ้าคุณไม่พอใจ ทำไมเราไม่กลับไปคุยกันต่อที่บ้าน” ท้ายประโยคดวงตาเหยี่ยวเปล่งประกายเจ้าชู้แวววาม มือเรียวบอบบางกำเข้าหากันแน่นอย่างเหลืออด
“ผู้ชายอย่างคุณก็คิดได้แค่นี้ ความโลภ ผลประโยชน์ และเรื่องเซ็กซ์!”
|