"พาเข้ามาทำไมป้อม บ้านนี้ไม่รับคนใช้เพิ่มอีกแล้วนะ บอกให้เขากลับไปซะ" "ขวัญมาหาคุณน้าศศิภาค่ะ พี่ไวน์จำขวัญไม่ได้จริง ๆ หรือคะ" ภาวินทร์มีสีหน้าฉงนสุดขีด สมองอันชาญฉลาดคิดโดยพลันว่าเขาเคยรู้จักเด็กสาวคนนี้มาก่อนหรือเปล่า ไม่นี่ ไม่มีเด็กสาวคนนี้อยู่ในความทรงจำของเขาแน่ ๆ "ฉันไม่รู้จักเธอ" เขาปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย เล่นเอาขวัญชีวาหน้าเจื่อนลงไปทันที "ขวัญเองไงคะ ขวัญลูกสาวพ่อชีวิตกับแม่ศิรินทร์" ภาวินทร์ขมวดคิ้วมุ่น พินิจเด็กสาวตรงหน้ามากขึ้นกว่าเดิม ความทรงจำเมื่อสิบปีก่อนพุ่งวาบเข้ามาในสมองชัดเจนแจ่มแจ้งเสียจนเขาเสียวสันหลังวาบ! "เธอคือ..ขวัญชีวางั้นหรือ" เขาถามเหมือนจะพึมพำกับตัวเองมากกว่า "ใช่ค่ะ ขวัญมาหาพี่ไวน์กับคุษน้า ตอนนี้ขวัญเรียนจบม.หกแล้วนะคะ" เขานิ่งอึ้งพูดไม่ออกไปเลย นี่เธอคงจะมาทางสัญญาเมื่อสิบปีก่อนของเขากระมัง โธ่ถัง ภาวินทร์ลืมมันไปนานแล้วเสียด้วยซ้ำ!! "ขวัญเป็นคู่หมั้นของพี่ไวน์ไงคะ"
|