คณาธิปจับใหล่บางทั้งสองข้างของคนตรงหน้าให้หันมาเผชิญหน้ากับเขา สองสายตา ประสาน กันอย่างไม่มีใครยอมใคร“ฟังนะ ดา.. คุณจะไม่มีวันได้ไปจากผมอีก ไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ผมจะไม่ปล่อยคุณไป และจะไม่มีใครพาคุณไปจากผมได้ ไม่เชื่อคุณก็คอยดูต่อไป ในเมื่อผมพูดกับคุณดี ๆ ง้อคุณดี ๆ คุณไม่ยอม ผมก็จะทำตามวิธีของผม เรามาลองดูกันว่าใครจะชนะ ใคร และใครจะทนได้มากกว่ากัน ส่วนเรื่องทั้งหมดที่ผมทำพลาดไป ผมจะชดใช้ให้คุณทุกอย่าง คุณอยากได้อะไรผมก็จะให้คุณ ตามใจคุณ แต่อย่างเดียวที่ผมให้คุณไม่ได้จริง ๆ คือ ...ให้คุณไปจากผม มันจะไม่มีวันเป็นแบบนั้นอีก และเรื่องของเรามันยังไม่จบ” กนดาแกะมือของเขาออกและถอยห่างออกไปสองก้าว“ไม่มีเรื่องของเรา ไม่มีเรื่องอะไรอีกแล้ว” คณาธิปก้าวเข้ามาใกล้พร้อมกับแย้งขี้นทันที“มีสิ”“ไม่มี” กนดาตะเบ็งขึ้นเต็มเสียง พร้อมกำมือแน่นแล้วจ้องตาเขา
“คุณก็รู้เท่า ๆ ที่ผมรู้นะ ดา.. ”
|