ท่ามกลางกลุ่มคนที่วุ่นวาย เฉกเช่นบรรยากาศของงานแต่งทั่วไป มิกูเอลเห็นผู้หญิงคนหนึ่งร้องไห้ เธอผู้นั้นหาได้หลั่งน้ำตาเพราะปลาบปลื้มปิติยินดีไปกับคู่บ่าวสาวประจำงานไม่ แต่เป็นเพราะความหวั่นไหวบางอย่าง สิ่งนั้นเองที่ดึงดูดให้เขาเข้าไปหา...ไปทักทาย..ถามไถ่...เหมือนเปี่ยมล้นไปด้วยความปรารถนาดี แต่สุดท้าย เขากลับใช้ทาร่าเป็นอาวุธต่อสู้กับคนรักเก่า เป็นเครื่องมือปลดเปลื้องอดีตรักฝังใจ ที่ติดปักค้างคามานานนับสิบปี ใช้เธอเป็นทางออกที่แสนสะดวกเพื่อที่เขาจะได้ไม่แปลกแยกจากเพื่อนสนิททั้งสองคนที่แต่งงานแล้ว ด้วยการประกาศหมั้นกับเธอกลางงานแต่งนั่นเอง จากที่เขาเคยมองเธอเป็นอาวุธ เครื่องมือ และทางออกที่แสนสะดวก ยิ่งนับวันได้รู้จักกัน เขาก็ยิ่งมองเห็นและประทับใจเนื้อแท้จิตใจของผู้หญิงที่ไม่มั่นใจในรู้ร่างสูงของตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าเธอคิดว่าเขาจะมอบความรักให้ล่ะก็ ไม่มีทางเสียล่ะ....
|