“ถ้าคุณไม่ใช่ลอร์ด จอห์น คุณจะกรุณาช่วยฉันได้ไหมคะ? อาของคุณเอาตัวฉันมาที่นี่เพื่อ...” คำพูดหล่อนขาดหาย แม้หล่อนไม่คิดว่าจะมีคำอธิบายใดสามารถทำให้เทวดาผู้หล่อเหลาและเต็มไปด้วย ราคะผู้นี้ตกใจได้ก็ตาม
รอยยิ้มไร้ชีวิตปรากฏขึ้นอีกครั้ง และก็เหมือนส่วนอื่นๆ ของเขา ริมฝีปากเขาสวยสมบูรณ์แบบ กว้างพอที่จะแสดงออกถึงความรู้สึก ริมฝีปากบนที่แบบบางเด็ดขาด และริมฝีปากล่างที่เต็มอิ่มเหลือเฟือ
“เพื่อมอบความบันเทิงให้เขา ใช่มั้ย?” เสียงทุ้มกระด้างขึ้นอย่างเยาะหยัน เมื่อเขาเลือกใช้คำที่ไม่บ่งบอกถึงความอันตรายตรงๆ เพื่อสื่อถึงบางอย่างที่ทั้งสองต่างก็รู้ว่ามันไม่ใช่อะไรที่ไม่อันตรายเลย ชายหนุ่มขยับตัวเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น จนเงาของเขาทาบทับบนตัวหล่อน เกรซต่อสู้กับคลื่นความตื่นตระหนกที่พุ่งขึ้นมาอีกระลอก
|