ความสำคัญของเวียงสรองมิใช่ ‘ศักดิ์' แห่งเจ้าหลวง แต่อยู่ที่เสรีและความผาสุกของชาวเวียงทั้งหมด ถ้อยคำรับสั่งของ ‘พ่อเจ้า' ยังตรึงแน่นในพระทัยเจ้ารอยอินทร์

"เจ้าหลวง มิใช่ผู้มีอำนาจใหญ่หลวง หากเป็นผู้รับภาระใหญ่หลวง การเป็นเจ้ามหาชีวิต ขอให้จำไว้...มิได้แปลว่า ชีวิตคนอื่นทั้งแผ่นดิน ความสุขใดที่เป็นของปวงชน ต้องมาก่อนตัวเอง แผ่นดินทุกตารางนิ้ว กรวดทรายทุกก้อน ต้นไม้ทุกต้น เจ้าต้องรักษาให้กับคนในแผ่นดิน"

 

รับสั่งสุดท้ายคือ

 

‘รอยอินทร์...รอยคำ พ่อฝากแผ่นดินไว้ด้วย!' 

ด้วยหน้าที่ชีวิต รับผิดชอบ คือคำตอบที่รบอยู่มิรู้สิ้น ศึกใหญ่ของเวียงสรองกู้ชาติจึงอุบัติ มีทุกชีวิต ทุกวิญญาณ...ทุ่มลงไปเพื่อแผ่นดิน แผ่นดิน...เกียรติศักดิ์ เหนือกว่ายิ่งใหญ่กว่าชีวิตคน!

 

เจ้ารอยอินทร์หันพระพักตร์มาพอดี มิราซื่อตรงต่อตัวเองจึงมิได้แปรสายตา แม้แต่กระแสอ่อนโยนก็มิจาง ด้วยเหตุนี้...หลังจากนั้นแค่อึดใจ วรองค์โปร่งๆ จึงเคลื่อนมาประทับใกล้โดยเงียบๆ เช่นกัน หัตถ์นวลแบออก มิรามอง นิ่งนิดเดียว...วางมือลง มือทั้งสองเกาะกุมกันเงียบๆ เจ้านางน้อยน้ำพระเนตรคลอ สีพระพักตร์เจ้ารอยอินทร์ สงบสุข กระแสรับสั่งดังพอได้ยินกับสองคน 

‘คุณแน่ใจได้...สิ่งใดที่ผมกำไว้ในมือ ไม่เคยยอมปล่อย' 

‘เช่นกันค่ะ สิ่งใดที่ฉันวางใจ ก็จะให้ความวางใจตลอดไป'

 

รอยอินทร์...ยอดรัก ฟ้ากว้างแห่งเวียงสรองเป็นของเธอแผ่นดินทุกย่างก้าวที่เหยียบย่ำเป็นของเธอ ดอกไม้ที่เบ่งบานทุกดอกเป็นของเธอ ฉันจะรักษาฟ้าแห่งเวียงสรองไว้ให้เธอรักษาแผ่นดินทุกตารางนิ้วไว้ให้เธอ ดอกไม้ทุกดอกจะเบ่งบานเพื่อเธอ...คนเดียว ยอดรัก...แม้แต่ชีวิตของฉันก็เป็นของเธอคนเดียว!

 

ศึกใหญ่ของเวียงสรองกู้ชาติจึงอุบัติขึ้น! ชีวิตเป็นเครื่องเดิมพัน แผ่นดิน...เกียรติศักดิ์ ยิ่งใหญ่กว่าชีวิต...เจ้าหลวงรอยอินทร์!!

 

ด้วยรัก ด้วยเกียรติศักดิ์ ด้วยห้าที่ชีวิต รับผิดชอบคือคำตอบที่รบอยู่มิรู้สิ้น!

 

...ดอกไม้บอกว่า...อย่าเศร้า 

ยิ้มเขแฝงใน...กลีบสยาย 

สายลมหายใจสุดท้าย 

พาลมหายใจสุดท้ายมาโลมเตือน 

หญ้าระบัดใบพลิ้วปลิวไสว 

รากหญ้าชอนไชเป็นเพื่อน 

แค่ร่างฝังดินลับคนเยือน 

เรไรกล่อมเสมือนทิพย์ดนตรี...

---

ป้ายกำกับ : รอยอินทร์ โรสลาเรน

400
328 บาท

---