"คุณปลัดควรจะรู้จักไอ้เรืองไว้" "ทำไม?" ปลัดคนใหม่ย้อนถาม "ก็คุณปลัดคิดจะพัฒนาหมู่บ้านนี้ไม่ใช่เร๊อะ ทางที่ดีผมว่าพัฒนาบ้านไอ้เรืองก่อนจะดีกว่า ถ้าคุณปลัดพัฒนาบ้านไอ้เรืองละก็ บ้านอื่นไม่มีปัญหาหรอกครับ" "ทำไม นายเรืองนี่เป็นนักเลงโตงั้นหรือ?" "มันเคยประกาศเหย็งๆ ว่ามันไม่ใช่นักเลง แต่ใครก็อย่ามาแหย็มกะมันก็แล้วกัน" ภาพพจน์ในใจคือ "ไอ้เรือง" หนุ่มใหญ่วัยฉกรรจ์ น่าที่จะสักลายพร้อยตามแบบฉบับนักเลง เพราะข้อมูลที่ได้รับคือ..."ขนาดนักเลงอย่างไอ้วรรณ ลูกผู้ใหญ่ผันยังไม่ค่อยกล้ากะมันเลย แต่ก็มีไอ้วรรณละมั้งที่ฝีมือสูสีกันกับไอ้เรือง"...หึ ขนาดลูกชายผู้ใหญ่บ้านยังทาบรัศมีไอ้เรืองไม่ได้ ปลัดจินตวัฒน์เริ่มแน่ใจได้ว่า น่าจะจัดการกับไอ้เรืองก่อนรายอื่นจริงๆ! คุณปลัดจะจัดการกับไอ้เรือง หรือไอ้เรืองจะซัดคุณปลัดเสียหมอบกระแต แล้ว "ไอ้วรรณ" คู่อริของไอ้เรืองล่ะ จะอยู่ฝ่ายไหนกองเชียร์อย่าง ผู้ใหญ่ผัน,ไอ้เพี้ยน มือขวาของไอ้เรือง,คุณจ่า,นายอำเภอ,ท่านผู้กำกับ,หลวงตาคง,พระครูจ้อย โยงใยกันกับไอ้เรืองอย่างไร ถึงเชื่อมือกันขนาดถ้าเอ่ยถึง...ดาวเรืองก็พูดได้เต็มๆ คำว่า "เถอะน่า เชื่อหัวไอ้เรืองมันเหอะ" ณ บ้านวรรณกรรม นำพริกขี้หนูสวนรสเผ็ดแซ่บ ชื่อเสนาะหูนาม ดาวเรือง ที่ขาประจำนิยมเรียกอย่างหนิดหนม ว่า "ไอ้เรือง" มาฉายเดี่ยวอีกครั้ง...เรื่องราวของไอ้เรือง นั่น ทมยันตีแบไต๋ออกมาว่า เด็ดกว่าไอ้เรือง แสบกว่าไอ้เรือง...แซ่บหลายเด้อนั้นยังมี และคนทั้งบางเรียกมันว่า "ไอ้รุ่ง" ไอ้รุ่งเป็นใครคุณต้องผ่านด่านพริกขี้หนูสวนพันธุ์ดุอย่างไอ้เรืองก่อน แล้วคุณจะรู้ว่า "ไอ้รุ่ง" เป็นใคร...เด็ดดวงกว่าแค่ไหน ใน "ดาวเรือง" ของ "ทมยันตี"
|