“ถ้าเธอรู้จักชาลานีก็คงจะรู้จักนายศันต์ด้วยสินะ”

“ใช่…”

สมันต์มองเธอนิ่ง ท่าทางของเขาดูเคร่งเครียดลงมากกว่าเดิม

“ก็ดี ถ้าอย่างนั้นเธอก็คงจะรู้ว่าสองคนนั้นเป็นสามีภรรยากันและมีลูกด้วยกันคนนึง”

“อืม…แล้วคุณมาบอกฉันทำไม” นิลกาฬยิ้มเล็กน้อย

“ถ้าเธอรู้เรื่องดีซะขนาดนี้ ทำไมถึงยังยุ่งเกี่ยวกับสามีคนอื่นเขาอีกล่ะ ชอบหรือไง การทำลายครอบครัวคนอื่นเขาให้แตกแยก”

“แล้วคุณมาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ด้วยไม่ทราบ !” แววตาคู่นั้นไหววูบก่อนจะปรากฏรอยยิ้มขื่นๆ

“ฉันไม่ได้ต้องการให้เธอมาย้อนถาม แต่ต้องการให้เธอตอบคำถามของฉันตางหากนิลกาฬ” สมันต์พูดเสียงเข้มไม่มีแววหยอกเล่นอีกต่อไป

“คุณคิดว่าคุณเป็นใครถึงมาบังคับฉัน เชิญคุณกลับไปได้แล้ว…” หญิงสาวกล่าวเสียงเย็น

และนั่นทำให้สมันต์หน้าชา “คิดว่าฉันอยากจะมาเหยียบที่นี่นักรึไง แค่ต้องลดตัวมาคุยกับผู้หญิงร่านอย่างเธอ ฉันก็จำใจจะแย่”

นิลกาฬรู้สึกเหมือนโดนตบหน้า แล้วความอดทนของเธอก็สิ้นสุดลง

ฉาดดด !