ตระกูลวั่นมีธรรมเนียมปฏิบัติ ลูกหลานทุกรุ่นจะต้องมีหนึ่งคนออกเดินทางวาดแผนที่เพื่อบูชาบรรพชน มาในรุ่นนี้หน้าที่ตกเป็นของ ‘วั่นเจียฝู’หญิงสาวเดินทางลำพังไม่เคยประสบเหตุเภทภัยมาก่อน กระทั่งล่วงเข้าสู่อำเภอฉางผิง ชีวิตนางกลับมีอันต้องสะดุด
แรกย่างเท้าก็รู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากล ผู้คนในอำเภอดูลับๆ ล่อๆ ยิ่งเจ้าของเหมืองแร่เงินตระกูลซุ่ย ผู้เป็นศูนย์รวมความรักและศรัทธาของชุมชนยิ่งแปลกคนที่สุด!
‘ซุ่ยจวินฉาง’เกลียดคนต่างถิ่น พลอยให้ชาวบ้านร้านตลาดเกลียดตามไปด้วย หากจะเกลียดอย่างไรก็ควรมีความละอายแก่ใจ มิใช่ยัดเยียดข้อหามีเจตนาฆ่าคนให้นางอย่างไร้ซึ่งหลักฐานพยาน อำเภอนี้มันอย่างไรกันนะ เหตุใดกฎหมู่จึงอยู่เหนือกฎหมายได้ถึงเพียงนี้!!
|