ความหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีเป็นสิ่งที่ดีมีคุณค่า หากหยิ่งทะนงกับความรัก ผลดีใดๆ แทบไม่บังเกิดเลย นอกจากความเจ็บช้ำหัวใจของคนสองคน
“ภราดาพัฒน์ระพี” สงบ เยือกเย็นและน่ากลัวเกรง “พจมาน พินิตนันทน์” กล้าหาญ ทระนงจนแข็งกร้าว ทุกก้าวที่เธอเหยียบเดินในอาณาเขตของ “บ้านทรายทอง” ดั่งว่าเธอเดินอยู่บนกองไฟ สายตาหลายคู่เหยียดหยาม ชิงชังโดยเฉพาะหม่อมป้า…หม่อมพรรณราย ซึ่งเธอหวังจะเข้ามาพึ่งใบบุญ เพราะคำว่า “ทายาท” ตัวจริงของบ้านทรายทอง ชีวิตของเธอจึงแทบจะหาความสุขไม่ได้ การเข้ามาในบ้านทรายทองใครบ้างจะรู้ว่าเธอคิดอย่างไร เธอหวัง…เพียงมีชีวิตที่ดีขึ้นเธอหวัง…เพียงการกอบกู้ศักดิ์ศรีของ “พินิตนันทน์” คืนเท่านั้น ทุกครั้งที่หัวใจทดท้อ ทุกคำพูดของพ่อกังวานขึ้นในมโนนึก “ลูกของพ่อคือพินิตนันทน์ ต้องเข้มแข็ง อดทน และต่อสู้อย่างมีสติ” ใช่…เธอต้องเข้มแข็ง เธอต้องหยัดยืนให้ได้ ใครจะมองเหยียดหยามอย่างไร เธอไม่สนใจ เธอหวังเพียงสายตาคู่นั้นคู่เดียว ให้เขามองเธออย่างเข้าใจ…คุณชายกลางมีหลายสิ่งหลายอย่างเหมือนพ่อ แต่สิ่งเดียวที่ต่าง ดวงตาคู่นั้นช่างเฉยเมย สงบนิ่ง ไร้ความรู้สึกใดๆ ทั้งสิ้นยามมองเธอ น่าแปลก…เมื่ออยู่ใกล้เขา เธอรู้สึกทั้งอบอุ่นทั้งเกรงกลัว หากมีสิ่งหนึ่งที่เธอมั่นใจ เขา…จะไม่มีวันทำร้ายเธอดังเช่นคนอื่นๆ แน่นอน บ้านทรายทอง บทประพันธ์ของ ก.สุรางคนางค์ อมตะนิยายที่อยู่ในความทรงจำของผู้คนทุกยุคทุกสมัย ไม่มีใครเคยลืมสาวน้อยผมเปียผู้หยิ่งทระนง…พจมาน พินิตนันทน์ ไม่มีใครไม่จดจำ ภราดาพัฒน์ระพี…คุณชายกลางผู้งามสง่า และไม่เคยมีใครปฏิเสธหัวใจรักอันหยิ่งทระนงสองดวงนี้เลย!
|