“ปล่อยฉันนะ!” ร่างบางได้แต่ดิ้นอีกครั้งและอีกครั้งแล้วปากสวยก็ยังคงร้องบอกเขาอย่างโกรธจัด

“หมัดแรกฉันถือว่านั่นคือคำทักทาย แต่หมัดสองไม่มีอีกแล้วเพราะต่อจากนี้ฉันจะเป็นฝ่ายกระทำเอง” แมทธิวรัดร่างบางแน่นขึ้นอีกเพราะเธอไม่ยอมหยุดนิ่งเลย ใบหน้าหล่อหันไปมองเพื่อนรักในนามของลูกน้องคนสนิทที่กำลังยืนขำอยู่ มันน่าหัวเราะตรงไหน!

“นายจะไปไหนก็ไป อเล็กซ์ ช่วยปิดประตูให้ฉันด้วยแล้วก็บอกลูกน้องของคุณคนสวยว่าเธอจะค้างที่นี่ ให้กลับไปได้เลย!” แมทธิวสั่งเสร็จสรรพเล่นเอาร่างบางที่ไม่เคยกลัวอะไรเลยในชีวิตเริ่มสั่นหวั่นไหวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เขาจะทำอะไรเธอ

“นายไม่มีสิทธ์ทำแบบนี้นะและฉันจะไม่ค้างที่นี่อย่างแน่นอน!”คนตัวเล็กดิ้นอีกครั้งหวังจะออกจากอ้อมแขนของเขาแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะผลของมันคือเหมือนเดิม ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไรเขาก็ยิ่งรัดเธอแน่นมากขึ้นเท่านั้น