เพราะคิดถึง   จึงมี “คิดถึง”
นิยายเล่มเล็กๆชื่อสั้นๆ ว่า “คิดถึง”นี้  เกิดขึ้นได้ก็เพราะความคิดถึงโดยแท้  เป็นความคิดถึงอันเนื่องมาแต่นิยายขนาดยาว 3 เรื่อง  คือ แผ่นดินหัวใจ (2541) รุ้งจันทร์ตะวันดาว (2544) และรักแผลงฤทธิ์ (2546)  ซึ่งเป็นนิยายที่มีตัวละครเอกฝ่ายชายเป็นเพื่อนรักกัน   โดยที่เนื้อหาของนิยายทั้งสามเรื่องนี้มิได้มีความต่อเนื่องหรือมีเนื้อหาส่วนใดเกี่ยวเนื่องกันเลย   หากแต่จบสิ้นสมบูรณ์ในตัวเองทั้งสามเรื่อง

“คิดถึง” เกิดขึ้นเพราะความคิดถึงที่มีต่อตัวละคร ฉาก และชีวิต ในนิยายทั้งสามเรื่องดังกล่าว  มาถึงเวลานี้  คนที่เราคุ้นเคยอย่างศรา อนล และฉายฉาน  รวมทั้งโมฬี  รุ่งเช้า และบายศรี  จะมีชีวิตความเป็นอยู่เช่นใด  ทุกข์หรือสุขอย่างไร พบเผชิญเรื่องราวอื่นใดอีกบ้าง   เป็นความคิดถึงเหมือนดั่งที่รำลึกถึงเพื่อนผู้อยู่ห่างไกลสักคน  หรือคนคุ้นเคยที่หายหน้าไปจากชีวิต ไม่ได้พบเจอกันมานานแสนนาน   ….คิดถึง แม้ว่าพวกเขาเหล่านั้นจะเป็นเพียงตัวละครในนิยายเท่านั้นก็ตาม