เมื่อซาตานร้ายไม่อาจต้านทานอำนาจราคะที่เข้าครอบงำจิตใจด้านมืดได้อีกต่อไป โนอาร์จึงกระทำการข่มเหงคนนอนป่วยอย่างไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี นอกจากความใคร่ของตัวเอง มือใหญ่สากลูบไล้ทรวงอกเต่งตึงตั้งตระหง่านอวดสายตาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ครั้นพอถูกนิ้วมือกระตุ้นเขี่ยยอดดอกบัวสีชมพูอ่อน ร่างที่ไร้สติจึงเพ้อออกมา ยิ่งได้ยินเสียงครางกระเส่าของเธอก็ยิ่งเป็นการเพิ่มเชื้อไฟให้โหมแรงขึ้นกว่าเดิม ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออก แล้วโน้มตัวลงทาบทับร่างบางที่กำลังสั่นสะท้านแอ่นอกขึ้นเหมือนรอรับฝ่ามือหยาบกระด้าง เลือดในกายหนุ่มสูบฉีดแรงถ้าไม่ได้ระบายออกมาเขาต้องคลั่งตายแน่ๆ
“อื้อ พี่คะ...หวานรักพี่ ...” ขณะที่โนอาร์กำลังจูบไซ้ไล่เรียงลงมาที่ซอกคอขาวงามระหงอย่างเพลิดเพลิน เขาก็ต้องหยุดชะงักค้างเมื่อได้ยินเสียงหญิงสาวบ่นเพ้อถึงผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว ความเจ็บปวดเคลื่อนตัวเข้ามาแทรกกลางหัวใจ ดวงตาคู่คมจ้องมองใบหน้าหวานหยาดเยิ้มอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“หึ! ขนาดไม่มีสติยังเพ้อหามันอยู่อีก คงอยากได้มันเป็นผัวมากใช่ไหม ฝันไปเถอะ! ฉันนี่แหละจะเป็นผัวของเธอเอง” พูดต่อว่าคนใต้ร่างอย่างนึกเคือง ก่อนที่ริมฝีปากหยักจะก้มลงจูบฝากประทับร่องรอยการเป็นเจ้าของไว้ทุกซอกทุกมุมอย่างชำนาญ ถึงแม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกก็ตาม แต่เรื่องแบบนี้ไม่ต้องเรียนในตำราเขาก็สามารถกระทำได้ตามสัญชาตญาณ พอถูกสัมผัสจุดอ่อนไหวหนักขนาดนี้ แม้จะยังเบลอๆ อยู่เพราะเพิ่งฟื้น แต่หวานใจก็พอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง ที่แย่ไปกว่านั้นเธอดันหลงคิดว่าเป็นแค่ความฝัน และยังเข้าใจผิดไปเองว่าชายหนุ่มหนวดเครารุงรังที่กำลังดูดดื่มความหวานจากกายเธออยู่นั้นคือพี่ชายที่เธอใฝ่หา เพราะแววตาของเขาช่างเหมือนกันจริงๆ
|