ดอกกระดังงาสงขลา [ ภาพวาดสีน้ำมัน บนCanvas ] เพราะเป็นดั่ง............ต้นหญ้า...........ราคาดิน จึงมิเทียบ............เมฆินทร์...........อันสุดสอย ดาราพราย..........แม้นร่วง.........ดั่งหยาดพลอย ก็มิอาจ..............หาญคอย...........รองรับดาว ดาวตกดวงเดียว ไม่ได้ทำให้แสงสกาวบนฟ้าดับลงได้ก็จริง... แต่การมาเยือนของเขา มันหนักหนาเสียยิ่งกว่าการที่ดาวทั้งฟ้าร่วงลงมาเสียอีก... จะโทษอะไร ในเมื่อมันเป็นงานถนัดของอธิป... เขาไม่เคยสนใจความรู้สึกของใคร ทุกย่างก้าวของเขา บันดาลใครต่อใครให้สิ้นหวังได้เสมอ ถ้านั่นคือ... สิ่งที่เขาต้องการ...หากเขาคือตัวแทนของซาตานอันโหดร้าย..แล้วเธอล่ะ?? เธอคือตัวแทนของสิ่งใดและมีค่าพอแค่ไหนที่เขาจะเหลียวแล "กระดังงา..ดอกไม้ที่ใครก็มองว่าไร้ค่าที่ขึ้นตามริมรั้ว..หากกลิ่นจรุงปรุงพิศวาสของเจ้านั้นเล่า..หอมละมุนฟุ้งไกล พาให้ดวงดาวบนนภาที่ว่าไกลจนสุดสอย ลอยลงมาชมโฉม"
|