รติบดี...เขาคือผู้ที่รอคอย ด้วยความรักและห่วงหา...ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเท่าไร อทิติ...เธอคือผู้ที่อัดแน่นไปด้วยรอยแค้น ความอาฆาตแค้น พยาบาท ริษยา...ซึ่งไม่รู้ว่ามีสาเหตุมาจากอะไร...เป็นคำตอบที่เธอต้องค้นหา กับความฝันประหลาดที่คอยตามมาหลอกหลอนทุกคืน เป็นปมอดีตที่จะคลี่คลายปริศนาทั้งหมดให้กระจ่างชัด ...ร่างทั้งร่างจมดิ่งลงสู่ก้นแม่น้ำอันเย็นเฉียบ แขนขาถูกพันธนาการไว้อย่างแน่นหนา ก้อนหินก้อนโตถ่วงน้ำหนักไว้ ค่อย ๆ ฉุดให้ดำดิ่งลึกลงไป...ลึกลงไป ถึงจะพยายามออกแรงดิ้นรน ก็ไม่อาจจะหลุดพ้นจากการจองจำในครั้งนี้ ...ชาตินี้เกิดมามีกรรมนัก แม้มีคนรักก็ถูกพรากจากตลอดกาล หากเกิดชาติหน้าฉันใด ขอให้ลูกได้อยู่เคียงคู่กับเขาทุกชาติ และขอจองเวรกับคนที่ทำไว้กับลูกตลอดไป...
|