ตะกร้าสินค้าของคุณ |
---|
ไม่มีสินค้าในตะกร้า |
สินค้าขายดี |
---|
![]() ![]() ![]() |
เฟสบุ๊ค |
---|
รักนี้ขอตีตราจอง / พิมพ์ดาว (สนพ. Simply) / ใหม่ |
---|
![]() |
รายละเอียดสินค้า |
---|
“ฉันอาจจะเคยคิดว่าฉันรักคุณ ฉันถึงได้ยอมมอบกายมอบใจให้ฟรีๆ แต่ตอนนี้ฉันมาคิดๆดูแล้ว พี่ป้องเขาดีกับฉันมากกว่าคุณไม่รู้ตั้งกี่เท่า มันก็ไม่แปลกอะไรไม่ใช่เหรอที่ฉันจะหันมามองเขา ชอบเขา หรือว่ารักเขา เพราะว่าเขาคือคนที่อยู่เคียงข้างฉันมาตั้งแต่เกิด และที่สำคัญ… พี่ป้องยังเร้าใจกว่าคุณเสียด้วย”
“ชมพู!”
“ยังเลยนะ ฉันยังพูดไม่จบ” บัวชมพูแทรกขึ้นพร้อมยิ้มเหยียดเยาะอย่างสาแก่ใจที่ทำให้เขาโกรธขนาดนี้ได้ เขาคงจะคิดว่าหล่อนรักเขามากจนต้องร้องไห้ฟูมฟายที่เขามีคนอื่น แต่จริงๆแล้ว ต่อให้จะรักเขาแค่ไหน บัวชมพูก็จะไม่มีวันร้องไห้ฟูมฟายให้ผู้ชายใจร้ายคนนี้เห็นเป็นอันขาด
เขามีคนอื่นได้ หล่อนก็มีได้!
“ไอ้ที่คุณเห็นที่ริมน้ำตกน่ะ ยังถือว่าธรรมดา ก่อนหน้านั้นฉันกับพี่ป้องเร่าร้อนกันมากกว่าที่คุณเห็นเสียอีก อย่าคิดว่าฉันจะยึดติดกับสิ่งที่เสียไป แล้วหยุดใจไว้กับคุณคนเดียวเลย คุณไผ่ คุณรู้จักฉันน้อยไป ผู้หญิงอย่างฉันไม่ได้ไร้เดียงสาอย่างที่คุณคิด ฉันพร้อมจะมีคนใหม่เสมอ ถ้าฉันต้องการ…”
“หน้าด้าน!” ปกรณ์ตวาดขึ้นอย่างเหลืออด “พูดออกมาไม่ได้ ไม่อายฟ้าอายดิน พี่ไม่นึกเลยนะว่าชมพูจะเป็นคนแบบนี้ ตอนอยู่กับพี่ทำเป็นหงิมๆ แต่พอลับหลังไม่เท่าไรก็ออกลายแล้ว แม้กระทั่งริมน้ำตกก็ยังไม่เว้น ผู้หญิงร่านรัก ร่านสวาท ไม่รู้จักพอ!”
“ใช่! ฉันร่าน ฉันเร่าร้อน เร้าใจ ได้ทุกที่ ทุกท่า และก็ทุกเวลาด้วย!”
|
สอบถามหรือแสดงความคิดเห็น |
---|