“จำเอาไว้ว่าเธอคือนางบำเรอของฉันในเวลาที่ฉันต้องการ เวลาอื่นเธอก็คือหลานสาวในความดูแลของฉัน หัดทำตัวดีๆ ให้มันน่าเลี้ยงหน่อยสิ แล้วฉันจะมีรางวัลให้สำหรับสัตว์เลี้ยงของนายติณณ์”
เมื่อหยิบจับกางเกงขึ้นมาสวมเรียบร้อยแล้วชายหนุ่มก็หันมาเชือดเฉือนหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงอย่างเจ็บปวด ปากเขาช่างร้ายกาจ คมยิ่งกว่ากรรไกรหรือใบมีดโกนเสียอีก มือแกร่งจับเสื้อเชิ้ตสีขาวขึ้นมาสวมแต่ไม่ยอมปิดกระดุมปล่อยให้เห็นกล้ามเนื้อหน้าท้องสวยของเขาดูแล้วเซ็กซี่ เหมือนนายแบบที่อยู่ตามหน้าปกนิตยสารดัง
“กัสไม่เป็นอะไรของอาติณณ์ทั้งนั้น ที่ผ่านมาเรื่องนั้นกัสขอโทษ กัสไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้หรอก อาติณณ์ก็เลิกโทษและให้อภัยกัสสักที แค่นี้กัสก็รู้สึกผิดมากพออยู่แล้ว”
“ฮึ เธอสมควรจะได้รับความเจ็บปวดนี้ อย่าหวังว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ในเมื่ออยากเป็นของฉันมากนัก ฉันก็ให้เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการ”
|