เธอสลัดศีรษะ..เมซ เลเวลลีน...กลับมาสู่ชีวิตเธอหลังผ่านไปนับแรมปี ดึงดันเหมือนเคยอีกต่างหาก เพียงแต่ตอนนี้เขาดึงดันเรื่องเธอไม่ใช่เรื่องขนมริงดิงส์ สงสัยจังว่าเพราะอะไร ทำไมอยู่ดีๆ เขาถึงได้หันมาสนใจเธอ ทั้งสองเป็นเพื่อนกันตลอดเกรดเก้า เพื่อนที่ดีมากเสียด้วยการย้ายไปอยู่เมืองควีนส์นับเป็นประสบการณ์อันสาหัสสากรรจ์ เมื่อเธอรวบรวมความกล้าได้พอที่จะไปพบหน้าเขาในที่สุด....พี่ๆ ของเขาก็ถึงตัวเธอก่อน พวกเธอบอกไว้ชัดแจ๋วว่า ความที่มีสำเนียงบ้านนอกแบบ ชาวบร็องซ์และมีกิริยาที่ไม่เฉิดฉาย เธอย่อมไม่มีทางเข้ากับเขาหรือครอบครัวของเขาได้สุดท้ายแล้ว เธอก็จะเป็นแค่ตัวอะไรที่น่า ขายหน้าสำหรับเขา ดีซถอนใจเฮือก แล้วจ้องจอทีวี เสียงไซเรนจากตอนโปรดของซีรีส์เรื่อง คอปแผดสนั่นอย่างไม่หยุดยั้งขณะตำรวจสุนัขเล่นงานคนร้าย หมอนั่นดิ้นตลอด เจ้าตูบเลยรังแต่จะงับลงไปแรงขึ้น ถ้าเขาหยุดเคลื่อนไหวเจ้าตูบก็จะเลิกกัดไปเอง ฉับพลันนั้น เธอก็รู้ว่าคนร้ายรู้สึกยังไง ก็เธอเอาแต่ดิ้นหนี เมซเลยกัดหนักขึ้นน่ะสิ บ้าเอ๊ย เธอทำอย่างนี้อยู่เรื่อยเลย ที่มานั่งนึกถึงเมซ เลเวลลีนอย่างนี้น่ะ ทำไมเธอถึงสลัดอีตานี่ออกไปจากหัวไม่ได้นะ เพราะเขาทำให้เธอนึกถึงร่องที่อยู่ตรงหว่างขาของเธอน่ะสิ....
|