รสสวาทเจ้าสาวสำรอง

เธอเป็นได้แค่เพียงเงา... ของเจ้าสาวตัวจริง...

 

“ฉันเคยอิ่มแค่ครั้งเดียวหรือ”

“คุณเหม”

“คืนนี้ยังอีกยาวไกล เรายังสนุกกันได้อีกนาน”

“ไม่นะคะ ปล่อยหยก” 

หล่อนส่ายหน้าดิก น้ำตารินไหล มองเขาอย่างวิงวอนขอความเมตตา

“อย่าทำหยกอีกเลยค่ะ ปล่อยหยกเถอะนะคะ”

“ก็ในเมื่อฉันยังไม่อิ่ม ทำไมฉันต้องขัดใจตัวเองปล่อยเธอด้วยล่ะ”

“แต่หยก”

“หน้าที่ของเธอก็คืออย่าขัดใจฉัน กิ่งหยก จำเอาไว้แค่นี้ก็พอ”

 

ตรวนสวาท CEO

หล่อนต่ำต้อยเกินกว่าที่จะแอบรักเขาด้วยซ้ำ...

“ปล่อย... ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ”

“กลัวอะไรฉัน หึ” 

หลังจากเหวี่ยงร่างของหล่อนเข้าไปในห้องกว้างแล้ว เขาก็หันมาถาม หน้าตาของเขาเหี้ยมเกรียมน่ากลัวเหลือเกิน หล่อนตัวสั่นเทาขณะถอยหลังหนีลนลาน

“ไม่ว่าจะนอนกับฉันหรือไอ้พฤกษ์ก็เหมือนกันนั่นแหละ” 

“ไม่... ไม่...” หล่อนส่ายหน้าน้ำตาไหลไม่หยุด “ได้โปรดปล่อย... ปล่อยฉันไป...”

“ไม่ปล่อย” 

เขาคว้าข้อมือเล็ก และกระชากร่างของหล่อนให้เดินแก้มวิ่งผ่านทุกห้องไปยังห้องนอน เขาผลักประตูให้เปิดออก และเหวี่ยงร่างเล็กของหล่อนเข้าไปข้างใน

“ในเมื่ออยากได้เงินจนถึงขั้นต้องขายตัว งั้นก็นอนกับฉันจะเป็นไรไปล่ะ” 

เขาหันไปปิดประตู ก่อนจะหันกลับมา ใบหน้าของเขตตะวันน่ากลัวยิ่ง

“นอนกับฉันเสร็จแล้ว ค่อยไปนอนกับไอ้พฤกษ์ก็ได้นี่ ได้เงินสองต่อเลยนะอมาวสี”

 

 

เล่ห์สวาทเพื่อนสนิท

พลอยใสแอบหลงรักเพื่อนสนิทอย่างภาคินมาตั้งแต่เด็ก เธอพยายามรักษาระยะห่างของคำว่าเพื่อนเอาไว้ให้ได้มากที่สุด จนกระทั่งมีเหตุการณ์ที่ทำให้เขากับเธอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน เธอจึงต้องหนีหน้าเขาไป แต่เขาก็ตามเธอจนเจอ และกักขังเธอไว้ภายในกองไฟสวาทตลอดกาล

“คินอย่านะ”

“พลอยเป็นของคิน!”

เขาพูดไป พร้อมกับกระชากเสื้อผ้าของหล่อนไปด้วย 

“คินได้โปรดเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย...”

หล่อนดิ้นรน น้ำตารื้น อ้อนวอนเขา 

ภาคินกดมือสองข้างของหญิงสาวเอาไว้เหนือศีรษะ และก้มต่ำลงไปหา

“คินไม่สนใจหรอกนะว่าพลอยจะรังเกียจคินแค่ไหน แต่พลอยเป็นของคินแล้ว ยังไงพลอยก็ไปจากคินไม่ได้อีกชั่วชีวิต”

“คิน...” น้ำตาของพลอยใสไหลออกมาอาบแก้ม หล่อนสะอื้นไห้

“เซ็กซ์ที่ไม่ได้เกิดจากความรู้สึก มันไม่ใช่สิ่งที่สวยงามหรอกนะ”

“คินรู้”

“ถ้ารู้ก็อย่าทำอะไรพลอยอีกเลย... อย่าทำพลอยเพียงเพราะแค่ต้องการเอาชนะ พลอยขอร้องล่ะ”

กรามแกร่งของภาคินขบกันแน่นจนขึ้นสันนูนเปล่ง พูดด้วยน้ำเสียงกระด้าง 

“พลอยจะมารู้ใจเรามากกว่าตัวของเราเองได้ยังไง”

 

vol3

ถ่านไฟเก่า

เมื่อสถานะทางการเงินของแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างอันชิสากำลังย่ำแย่เข้าขั้นวิกฤต

หญิงสาวจึงต้องยอมให้นายทุนเข้ามาช่วยต่อลมหายใจ 

และทุกอย่างก็คงผ่านพ้นไปได้ด้วยดี หากนายทุนหน้าเลือดคนนั้นไม่ใช่ อดีตสามีเก่าที่เลิกรากันไปนานหลายปี แถมเขายังเป็นพ่อของลูกชายอีกด้วย

ปรมินทร์โน้มหน้าต่ำลงมาหา เขาแสยะยิ้มหยันรดใบหน้านวล

“ขายตัวให้ฉันสิ ฉันยินดีจะซื้อ”

“ไม่มีทาง!” 

หล่อนกัดฟันตอบโต้ปรมินทร์ออกไปด้วยความโกรธจัด

“คิดดูให้ดีๆ นะ”

“ฉันไม่จำเป็นต้องคิด เพราะแค่เห็นคุณ ฉันก็แทบจะอาเจียนออกมาอยู่แล้ว นี่เอามือสกปรกออกไปจากตัวฉันนะ!”

 

 

สอนสวาทคุณอาที่รัก

 

หล่อนเกิดมาเพื่อชาติพยัคฆ์ และก็มีชีวิตอยู่เพื่อตอบแทนบุญคุณของเขา แต่เขากลับไม่เคยต้องการหล่อนเลย!

 

“ปล่อยวดีนะ... อาเสือ ปล่อยนะ”

“เธออยากให้ฉันทำแบบนี้มานานแล้วไม่ใช่เหรอวดี”

เขาแสยะยิ้ม น่ากลัว “นี่ไง... ฉันกำลังจะจัดให้ รับรองเธอสุขจนลืมเรื่องระยำเมื่อคืนนี้แน่นอน”

ร่างของหล่อนถูกผลักให้นอนลงกับพื้นไม้กระดานแข็งๆ โดยมีคนที่ใหญ่โตไปทุกสัดส่วนทาบทับลงมาหา

นี่หากเป็นเวลาปกติหล่อนคงเต็มตื้นไปด้วยความดีใจ ที่จะได้อยู่ในอ้อมแขนของชาติพยัคฆ์ผู้ชายที่หล่อนหลงรักจนหมดหัวใจ แต่ยามนี้... ยามที่เขาแปลงกายเป็นเสือร้ายขี้โมโห แสนป่าเถื่อน หล่อนหวาดกลัวเขาเหลือเกิน เขาไม่เหลือร่องรอยของชาติพยัคฆ์คนเดิมอีกแล้ว

“วดีไม่ต้องการ... ปล่อยวดีนะ”

“มันสายไปแล้ว” น้ำเสียงกระด้างถูกเค้นผ่านริมฝีปากหยักสวยออกมาอย่างเลือดเย็น

 

ละเลงสวาท

หล่อนแอบรักพี่เขยของตัวเองมาตลอด แต่ในใจของเขากลับมีแต่พี่สาวของหล่อน ผู้หญิงคนที่ทอดทิ้งเขาอย่างกับหมูกับหมาเพียงคนเดียว

“อย่ามาวุ่นวายกับพี่”

“จะไม่ให้ฉันยุ่งกับพี่ดินได้ยังไง ในเมื่อพี่ดินก็เป็นเหมือนญาติของฉันคนหนึ่ง”

ปฐพีแค่นยิ้ม วางแก้วเหล้า และลุกขึ้นเดินมาหยุดตรงหน้าหล่อน กลิ่นเหล้าคละคลุ้งจนสกาวเดือนต้องเบ้หน้าหนี อยากจะอาเจียนขึ้นมาอย่างเฉียบพลัน

“เราไม่ใช่ญาติกันจริงๆ สักหน่อย เธอเป็นน้องสาวของเมียพี่ และในเมื่อตอนนี้เมียพี่จากไปแล้ว เราก็แทบจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกันอีก”

สกาวเดือนน้ำตาซึม กัดปากแน่น “พี่ดินไล่ฉันเหรอ”

“เปล่า พี่ไม่ได้ไล่ แต่แค่ต้องการพื้นที่ส่วนตัว อย่ามาวุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวของพี่อีก”

650 บาท

---

สินค้าหมดชั่วคราว